Rationis enim perfectio est virtus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Duo Reges: constructio interrete. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Praeteritis, inquit, gaudeo. Dicimus aliquem hilare vivere; Quod cum dixissent, ille contra.

Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata,
quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre
potuerit.

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul
atque arripuit, interficit.

Videsne quam sit magna dissensio? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Pauca mutat vel plura sane; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Bork Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Tum mihi Piso: Quid ergo? Easdemne res?

Respondeat totidem verbis. Eaedem res maneant alio modo. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quid, quod res alia tota est? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Zenonem roges;

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Magna laus.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

1. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
2. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
3. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.
4. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

• Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
• Sed quot homines, tot sententiae;
• Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?